wiercić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wiercieć, from Proto-Slavic *vьrtě̀ti, from Proto-Balto-Slavic *wirtḗˀtei, from Proto-Indo-European *wr̥t-éh₁-ti, from *wert-.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈvjɛr.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛrt͡ɕit͡ɕ
Syllabification: wier‧cić

Verb

wiercić impf

(transitive, intransitive) to drill
Synonyms: borować, świdrować
(reflexive) to fidget, to wriggle
Synonyms: kręcić się, wić się

Conjugation

Conjugation of wiercić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wiercić
present tense	1^st	wiercę			wiercimy
	2^nd	wiercisz			wiercicie
	3^rd	wierci			wiercą
	impersonal	wierci się
past tense	1^st	wierciłem	wierciłam		wierciliśmy	wierciłyśmy
	2^nd	wierciłeś	wierciłaś		wierciliście	wierciłyście
	3^rd	wiercił	wierciła	wierciło	wiercili	wierciły
	impersonal	wiercono
future tense	1^st	będę wiercił, będę wiercić	będę wierciła, będę wiercić		będziemy wiercili, będziemy wiercić	będziemy wierciły, będziemy wiercić
	2^nd	będziesz wiercił, będziesz wiercić	będziesz wierciła, będziesz wiercić		będziecie wiercili, będziecie wiercić	będziecie wierciły, będziecie wiercić
	3^rd	będzie wiercił, będzie wiercić	będzie wierciła, będzie wiercić	będzie wierciło, będzie wiercić	będą wiercili, będą wiercić	będą wierciły, będą wiercić
	impersonal	będzie wiercić się
conditional	1^st	wierciłbym	wierciłabym		wiercilibyśmy	wierciłybyśmy
	2^nd	wierciłbyś	wierciłabyś		wiercilibyście	wierciłybyście
	3^rd	wierciłby	wierciłaby	wierciłoby	wierciliby	wierciłyby
	impersonal	wiercono by
imperative	1^st	niech wiercę			wierćmy
	2^nd	wierć			wierćcie
	3^rd	niech wierci			niech wiercą
active adjectival participle		wiercący	wiercąca	wiercące	wiercący	wiercące
passive adjectival participle		wiercony	wiercona	wiercone	wierceni	wiercone
contemporary adverbial participle		wiercąc
verbal noun		wiercenie

Derived terms

adjective

wiertniczy

nouns

odwiert
wiertarka
wiertło
wiertnica

verb

wiercić dziurę w brzuchu

Related terms