wiedzieć

wiedzieć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wiedzieć[1][2], from Proto-Slavic *věděti (athematic stem *vě-), from Proto-Balto-Slavic *waistei, from Proto-Indo-European *wóyde (“to know”), perfect of *weyd- (“to see, to know”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
• Syllabification: wie‧dzieć

Verb

wiedzieć impf

1. (intransitive) to know (to perceive the truth or factuality of; to be certain of or that)

   On wie, co jest dla niego najlepsze. ― He knows what's best for him.

2. (intransitive) to know [+ o (locative) = something] (to be aware of; to be cognizant of)

   Nie wiedziałem o tym. ― I didn't know about it.

3. (intransitive) to know (to have knowledge; to have information, be informed)

   Wiesz, że umiem chodzić po wodzie? ― Do you know that I can walk on water?

4. (intransitive) to know (to understand or have a grasp of through experience or study)

   Wiem jak to zrobić. ― I know how to do it.

Conjugation

Conjugation of wiedzieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wiedzieć
present tense	1st	wiem			wiemy
	2nd	wiesz			wiecie
	3rd	wie			wiedzą
	impersonal	wie się
past tense	1st	wiedziałem	wiedziałam		wiedzieliśmy	wiedziałyśmy
	2nd	wiedziałeś	wiedziałaś		wiedzieliście	wiedziałyście
	3rd	wiedział	wiedziała	wiedziało	wiedzieli	wiedziały
	impersonal	wiedziano
future tense	1st	będę wiedział, będę wiedzieć	będę wiedziała, będę wiedzieć		będziemy wiedzieli, będziemy wiedzieć	będziemy wiedziały, będziemy wiedzieć
	2nd	będziesz wiedział, będziesz wiedzieć	będziesz wiedziała, będziesz wiedzieć		będziecie wiedzieli, będziecie wiedzieć	będziecie wiedziały, będziecie wiedzieć
	3rd	będzie wiedział, będzie wiedzieć	będzie wiedziała, będzie wiedzieć	będzie wiedziało, będzie wiedzieć	będą wiedzieli, będą wiedzieć	będą wiedziały, będą wiedzieć
	impersonal	będzie wiedzieć się
conditional	1st	wiedziałbym	wiedziałabym		wiedzielibyśmy	wiedziałybyśmy
	2nd	wiedziałbyś	wiedziałabyś		wiedzielibyście	wiedziałybyście
	3rd	wiedziałby	wiedziałaby	wiedziałoby	wiedzieliby	wiedziałyby
	impersonal	wiedziano by
imperative	1st	niech wiem			wiedzmy
	2nd	wiedz			wiedzcie
	3rd	niech wie			niech wiedzą
active adjectival participle		wiedzący	wiedząca	wiedzące	wiedzący	wiedzące
contemporary adverbial participle		wiedząc
verbal noun		wiedzenie

Derived terms

adjectives

• bezwiedny
• wiadomy

 

adverb

• bezwiednie

 

nouns

• odpowiedź
• podpowiedź
• przepowiednia
• wiadomość
• wypowiedź
• wywiad
• zapowiedź
• zwiad

 

particle

• bo ja wiem

 

verbs

• dopowiedzieć pf, dopowiadać impf
• dowiedzieć pf, dowiadywać impf
• odpowiedzieć pf, odpowiadać impf
• opowiedzieć pf, opowiadać impf
• podpowiedzieć pf, podpowiadać impf
• powiedzieć pf, powiadać impf
• przepowiedzieć pf, przepowiadać impf
• rozpowiedzieć pf, rozpowiadać impf
• wypowiedzieć pf, wypowiadać impf
• wywiedzieć pf, wywiadywać impf
• zapowiedzieć pf, zapowiadać impf
• zawiadywać impf
• zwiedzieć pf, zwiadywać impf

 

Related terms

adjective

• wieszczy

 

nouns

• wiedza
• wiedźma
• wieszcz
• wieść

 

References

1. S. Urbańczyk, editor (1989), “wiedzieć”, in Słownik staropolski (in Old Polish), volume 10, Wrocław, Warsaw, Kraków, Gdańsk, Łódź: Polish Academy of Sciences, page 136
2. B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wiedzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

• wiedzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wiedzieć in Polish dictionaries at PWN
• Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “wiedzieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wiedzieć, wiedać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 561