wianek
Polish
Etymology
From Proto-Indo-European *weh₁y- (“to twist, wind, weave”). Cognate to Lithuanian vainìkas.[1] See also wić (“to plait”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvja.nɛk/
Audio (file) - Rhymes: -anɛk
- Syllabification: wia‧nek
Noun
wianek m inan (diminutive wianuszek)
- garland
- (obsolete) virginity
- Synonym: dziewictwo
Declension
Declension of wianek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wianek | wianki |
| genitive | wianka | wianków |
| dative | wiankowi | wiankom |
| accusative | wianek | wianki |
| instrumental | wiankiem | wiankami |
| locative | wianku | wiankach |
| vocative | wianku | wianki |
Related terms
nouns
- wieniec
verbs
- wieńczyć
See also
- (garland): korona
References
- Brückner, Aleksander (1927), “wianek”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, page 610
Further reading
- wianek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wianek in Polish dictionaries at PWN