wgnieść
Polish
Etymology
From w- + gnieść.
Pronunciation
- IPA(key): /vɡɲɛɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
- Syllabification: wgnieść
Verb
wgnieść pf (imperfective wgniatać)
- (transitive) to dent, to bash in
- (reflexive) to become dented, to buckle
Conjugation
Conjugation of wgnieść pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wgnieść | |||||
future tense | 1st | wgniotę | wgnieciemy | |||
2nd | wgnieciesz | wgnieciecie | ||||
3rd | wgniecie | wgniotą | ||||
impersonal | wgniecie się | |||||
past tense | 1st | wgniotłem | wgniotłam | wgnietliśmy | wgniotłyśmy | |
2nd | wgniotłeś | wgniotłaś | wgnietliście | wgniotłyście | ||
3rd | wgniótł | wgniotła | wgniotło | wgnietli | wgniotły | |
impersonal | wgnieciono | |||||
conditional | 1st | wgniótłbym | wgniotłabym | wgnietlibyśmy | wgniotłybyśmy | |
2nd | wgniótłbyś | wgniotłabyś | wgnietlibyście | wgniotłybyście | ||
3rd | wgniótłby | wgniotłaby | wgniotłoby | wgnietliby | wgniotłyby | |
impersonal | wgnieciono by | |||||
imperative | 1st | niech wgniotę | wgniećmy | |||
2nd | wgnieć | wgniećcie | ||||
3rd | niech wgniecie | niech wgniotą | ||||
passive adjectival participle | wgnieciony | wgnieciona | wgniecione | wgnieceni | wgniecione | |
anterior adverbial participle | wgniótłszy | |||||
verbal noun | wgniecenie |
Further reading
- wgnieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wgnieść in Polish dictionaries at PWN