wgniatać

wgniatać

Polish

Etymology

From wgnieść +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɡɲa.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: wgnia‧tać

Verb

wgniatać impf (perfective wgnieść)

1. (transitive) to dent, to bash in
2. (reflexive) to become dented, to buckle

Conjugation

Conjugation of wgniatać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wgniatać
present tense	1st	wgniatam			wgniatamy
	2nd	wgniatasz			wgniatacie
	3rd	wgniata			wgniatają
	impersonal	wgniata się
past tense	1st	wgniatałem	wgniatałam		wgniataliśmy	wgniatałyśmy
	2nd	wgniatałeś	wgniatałaś		wgniataliście	wgniatałyście
	3rd	wgniatał	wgniatała	wgniatało	wgniatali	wgniatały
	impersonal	wgniatano
future tense	1st	będę wgniatał, będę wgniatać	będę wgniatała, będę wgniatać		będziemy wgniatali, będziemy wgniatać	będziemy wgniatały, będziemy wgniatać
	2nd	będziesz wgniatał, będziesz wgniatać	będziesz wgniatała, będziesz wgniatać		będziecie wgniatali, będziecie wgniatać	będziecie wgniatały, będziecie wgniatać
	3rd	będzie wgniatał, będzie wgniatać	będzie wgniatała, będzie wgniatać	będzie wgniatało, będzie wgniatać	będą wgniatali, będą wgniatać	będą wgniatały, będą wgniatać
	impersonal	będzie wgniatać się
conditional	1st	wgniatałbym	wgniatałabym		wgniatalibyśmy	wgniatałybyśmy
	2nd	wgniatałbyś	wgniatałabyś		wgniatalibyście	wgniatałybyście
	3rd	wgniatałby	wgniatałaby	wgniatałoby	wgniataliby	wgniatałyby
	impersonal	wgniatano by
imperative	1st	niech wgniatam			wgniatajmy
	2nd	wgniataj			wgniatajcie
	3rd	niech wgniata			niech wgniatają
active adjectival participle		wgniatający	wgniatająca	wgniatające	wgniatający	wgniatające
passive adjectival participle		wgniatany	wgniatana	wgniatane	wgniatani	wgniatane
contemporary adverbial participle		wgniatając
verbal noun		wgniatanie

Further reading

• wgniatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wgniatać in Polish dictionaries at PWN