weselnik
Polish
Etymology
From wesele + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /vɛˈsɛl.ɲik/
Audio (file)
Noun
weselnik m pers (feminine weselniczka)
- wedding guest
Declension
declension of weselnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | weselnik | weselnicy |
| genitive | weselnika | weselników |
| dative | weselnikowi | weselnikom |
| accusative | weselnika | weselników |
| instrumental | weselnikiem | weselnikami |
| locative | weselniku | weselnikach |
| vocative | weselniku | weselnicy |
Further reading
- weselnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- weselnik in Polish dictionaries at PWN