Werendijke
Dutch
Etymology
First attested as werendike in 1235. Compound of Old Dutch Werin (“a personal name”) and dijk (“levee”).
See also Zealandic Werendieke.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌʋeː.rə(n)ˈdɛi̯.kə/
- Hyphenation: We‧ren‧dij‧ke
- Rhymes: -ɛi̯kə
Proper noun
Werendijke n
- A hamlet in Veere, Zeeland, Netherlands.
References
- van Berkel, Gerard; Samplonius, Kees (2018), “werendijke”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN