welwillende
Old English
Alternative forms
- ƿelƿillende
Etymology
From wel (“well”) + willende (“wishing”), the present participle of willan (“to want”). Related to Dutch welwillend, German wohlwollend.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwelˌwil.len.de/
Adjective
welwillende
- benevolent
Declension
Weak | Strong | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
case | singular | plural | case | singular | plural | ||||||||
m | n | f | m | n | f | m | n | f | |||||
nominative | welwillenda | welwillende | welwillende | welwillendan | nom. | welwillende | welwillende | welwillende | welwillenda, -e | ||||
accusative | welwillendan | welwillende | welwillendan | acc. | welwillendne | welwillende | welwillende | welwillende | welwillende | welwillenda, -e | |||
genitive | welwillendan | welwillendra, welwillendena | gen. | welwillendes | welwillendes | welwillendre | welwillendra | ||||||
dative | welwillendan | welwillendum | dat. | welwillendum | welwillendum | welwillendre | welwillendum | ||||||
instrumental | welwillende |
Derived terms
- welwillendlīċe
- welwillendnes
Descendants
- Middle English: welwillende, welewillynge
- English: well-willing