Weigern
German
Noun
Weigern n (genitive Weigerns, no plural)
- gerund of weigern
Declension
Declension of Weigern (uncountable)
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | ein | das | Weigern |
genitive | eines | des | Weigerns |
dative | einem | dem | Weigern |
accusative | ein | das | Weigern |