wegwerpen
Dutch
Etymology
From weg + werpen
Pronunciation
Audio (file) Audio (file)
Verb
wegwerpen
- to cast away, to throw out
- (figuratively) to reject
Inflection
| Inflection of wegwerpen (strong class 3+7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wegwerpen | |||
| past singular | wierp weg | |||
| past participle | weggeworpen | |||
| infinitive | wegwerpen | |||
| gerund | wegwerpen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | werp weg | wierp weg | wegwerp | wegwierp |
| 2nd person sing. (jij) | werpt weg | wierp weg | wegwerpt | wegwierp |
| 2nd person sing. (u) | werpt weg | wierp weg | wegwerpt | wegwierp |
| 2nd person sing. (gij) | werpt weg | wierpt weg | wegwerpt | wegwierpt |
| 3rd person singular | werpt weg | wierp weg | wegwerpt | wegwierp |
| plural | werpen weg | wierpen weg | wegwerpen | wegwierpen |
| subjunctive sing.1 | werpe weg | wierpe weg | wegwerpe | wegwierpe |
| subjunctive plur.1 | werpen weg | wierpen weg | wegwerpen | wegwierpen |
| imperative sing. | werp weg | |||
| imperative plur.1 | werpt weg | |||
| participles | wegwerpend | weggeworpen | ||
| 1) Archaic. | ||||