Weggang
German
Etymology
From weggehen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛkˌɡaŋ/
- Hyphenation: Weg‧gang
Audio (file)
Noun
Weggang m (genitive Weggangs or Wegganges, plural Weggänge)
- departure
Declension
Declension of Weggang
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Weggang | die | Weggänge |
genitive | eines | des | Wegganges, Weggangs | der | Weggänge |
dative | einem | dem | Weggang, Weggange1 | den | Weggängen |
accusative | einen | den | Weggang | die | Weggänge |
1Now uncommon, see notes
Further reading
- Weggang in Duden online