wegetować

Polish

Borrowed from Latin vegetāre + -ować.

wegetować impf

(intransitive) to vegetate (to grow)
Synonym: rosnąć
(intransitive, colloquial) to veg, to vegetate (to live or spend a period of time in a dull, inactive, unchallenging way)

Conjugation of wegetować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wegetować
present tense	1^st	wegetuję			wegetujemy
	2^nd	wegetujesz			wegetujecie
	3^rd	wegetuje			wegetują
	impersonal	wegetuje się
past tense	1^st	wegetowałem	wegetowałam		wegetowaliśmy	wegetowałyśmy
	2^nd	wegetowałeś	wegetowałaś		wegetowaliście	wegetowałyście
	3^rd	wegetował	wegetowała	wegetowało	wegetowali	wegetowały
	impersonal	wegetowano
future tense	1^st	będę wegetował, będę wegetować	będę wegetowała, będę wegetować		będziemy wegetowali, będziemy wegetować	będziemy wegetowały, będziemy wegetować
	2^nd	będziesz wegetował, będziesz wegetować	będziesz wegetowała, będziesz wegetować		będziecie wegetowali, będziecie wegetować	będziecie wegetowały, będziecie wegetować
	3^rd	będzie wegetował, będzie wegetować	będzie wegetowała, będzie wegetować	będzie wegetowało, będzie wegetować	będą wegetowali, będą wegetować	będą wegetowały, będą wegetować
	impersonal	będzie wegetować się
conditional	1^st	wegetowałbym	wegetowałabym		wegetowalibyśmy	wegetowałybyśmy
	2^nd	wegetowałbyś	wegetowałabyś		wegetowalibyście	wegetowałybyście
	3^rd	wegetowałby	wegetowałaby	wegetowałoby	wegetowaliby	wegetowałyby
	impersonal	wegetowano by
imperative	1^st	niech wegetuję			wegetujmy
	2^nd	wegetuj			wegetujcie
	3^rd	niech wegetuje			niech wegetują
active adjectival participle		wegetujący	wegetująca	wegetujące	wegetujący	wegetujące
contemporary adverbial participle		wegetując
verbal noun		wegetowanie

adjective

noun