wegetatywny
Polish
Etymology
Borrowed from French végétatif + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /vɛ.ɡɛ.taˈtɨv.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨvnɨ
- Syllabification: we‧ge‧ta‧tyw‧ny
Adjective
wegetatywny (not comparable, adverb wegetatywnie)
- vegetative (of a state of impaired brain function, where a person can respond to some stimuli but is incapable of voluntary acts)
- vegetative (of or relating to functions such as growth, nutrition and asexual reproduction rather than sexual reproduction)
Declension
Declension of wegetatywny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wegetatywny | wegetatywne | wegetatywna | wegetatywni | wegetatywne | ||
| genitive | wegetatywnego | wegetatywnej | wegetatywnych | ||||
| dative | wegetatywnemu | wegetatywnym | |||||
| accusative | wegetatywnego | wegetatywny | wegetatywne | wegetatywną | wegetatywnych | wegetatywne | |
| instrumental | wegetatywnym | wegetatywnymi | |||||
| locative | wegetatywnej | wegetatywnych | |||||
Derived terms
nouns
- wegetatywność
- wegetatywny układ nerwowy
Related terms
verb
- wegetować
Further reading
- wegetatywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wegetatywny in Polish dictionaries at PWN