wederspoed

wederspoed

Dutch

Etymology

From Middle Dutch wederspoet. Equivalent to weder- +‎ spoed.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeːdərˌsput/
• Hyphenation: we‧der‧spoed

Noun

wederspoed m (plural wederspoeden)

1. (archaic) misfortune, hardship (difficult, testing situation)
   • 1628, Philips Marnix van Sint Aldegonde, "Wilhelmus van Nassouwe", (modern, redacted version), couplet 10.

     Niets doet mij meer erbarmen / in mijnen wederspoed, / dan dat men ziet verarmen / des konings landen goet;

   Synonym: tegenspoed

Derived terms

• wederspoedig