wduszać

Polish

From wdusić +‎ -ać.

wduszać impf (perfective wdusić)

Conjugation of wduszać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wduszać
present tense	1^st	wduszam			wduszamy
	2^nd	wduszasz			wduszacie
	3^rd	wdusza			wduszają
	impersonal	wdusza się
past tense	1^st	wduszałem	wduszałam		wduszaliśmy	wduszałyśmy
	2^nd	wduszałeś	wduszałaś		wduszaliście	wduszałyście
	3^rd	wduszał	wduszała	wduszało	wduszali	wduszały
	impersonal	wduszano
future tense	1^st	będę wduszał, będę wduszać	będę wduszała, będę wduszać		będziemy wduszali, będziemy wduszać	będziemy wduszały, będziemy wduszać
	2^nd	będziesz wduszał, będziesz wduszać	będziesz wduszała, będziesz wduszać		będziecie wduszali, będziecie wduszać	będziecie wduszały, będziecie wduszać
	3^rd	będzie wduszał, będzie wduszać	będzie wduszała, będzie wduszać	będzie wduszało, będzie wduszać	będą wduszali, będą wduszać	będą wduszały, będą wduszać
	impersonal	będzie wduszać się
conditional	1^st	wduszałbym	wduszałabym		wduszalibyśmy	wduszałybyśmy
	2^nd	wduszałbyś	wduszałabyś		wduszalibyście	wduszałybyście
	3^rd	wduszałby	wduszałaby	wduszałoby	wduszaliby	wduszałyby
	impersonal	wduszano by
imperative	1^st	niech wduszam			wduszajmy
	2^nd	wduszaj			wduszajcie
	3^rd	niech wdusza			niech wduszają
active adjectival participle		wduszający	wduszająca	wduszające	wduszający	wduszające
passive adjectival participle		wduszany	wduszana	wduszane	wduszani	wduszane
contemporary adverbial participle		wduszając
verbal noun		wduszanie