wartać

Polish

From wart (“worth, worthy”) +‎ -ać.

wartać impf

(intransitive, regional) to be worth (to have a value of)
Synonym: kosztować
(intransitive, regional) to deserve [+genitive = something] (to be entitled to, as a result of past actions; to be worthy to have)
Synonym: zasługiwać

Conjugation of wartać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wartać
present tense	1^st	wartam			wartamy
	2^nd	wartasz			wartacie
	3^rd	warta			wartają
	impersonal	warta się
past tense	1^st	wartałem	wartałam		wartaliśmy	wartałyśmy
	2^nd	wartałeś	wartałaś		wartaliście	wartałyście
	3^rd	wartał	wartała	wartało	wartali	wartały
	impersonal	wartano
future tense	1^st	będę wartał, będę wartać	będę wartała, będę wartać		będziemy wartali, będziemy wartać	będziemy wartały, będziemy wartać
	2^nd	będziesz wartał, będziesz wartać	będziesz wartała, będziesz wartać		będziecie wartali, będziecie wartać	będziecie wartały, będziecie wartać
	3^rd	będzie wartał, będzie wartać	będzie wartała, będzie wartać	będzie wartało, będzie wartać	będą wartali, będą wartać	będą wartały, będą wartać
	impersonal	będzie wartać się
conditional	1^st	wartałbym	wartałabym		wartalibyśmy	wartałybyśmy
	2^nd	wartałbyś	wartałabyś		wartalibyście	wartałybyście
	3^rd	wartałby	wartałaby	wartałoby	wartaliby	wartałyby
	impersonal	wartano by
imperative	1^st	niech wartam			wartajmy
	2^nd	wartaj			wartajcie
	3^rd	niech warta			niech wartają
active adjectival participle		wartający	wartająca	wartające	wartający	wartające
contemporary adverbial participle		wartając
verbal noun		wartanie

adjectives

nouns

verb