warszawka

Polish

Etymology

Warszawa +‎ -ka (diminutive suffix)

Pronunciation

IPA^(key): /varˈʂaf.ka/

Noun

warszawka f

(derogatory) stereotypical inhabitants of Warsaw as a group
- 2004, Jadwiga Staniszkis, Jerzy Sławomir Mac, Kazimierz Kutz, To nie to-- nie tak miało być: dialogi : Jadwiga Staniszkis, Kazimierz Kutz w rozmowie z Jerzym S. Macem →ISBN
  To kolejny przejaw porzucenia społeczeństwa przez władzę. Misja publiczna zapisana w kanonie telewizji publicznej nie istnieje, bo ta telewizja została zawłaszczona przez politykę i warszawkę.
- 2011, Czy jeszcze warto rozmawiać?, Wydawnictwo M →ISBN, page 75
  Te materiały wyjazdowe pokazywały też, że świat zredukowany w mediach do tego, jak żyje „warszawka” i co pokażą w telewizji, jest ubogi, niepełny i nieprawdziwy.

Usage notes

The stereotype denoted by this term includes arrogance, inflated sense of self-worth, unfair and disproportionate influence on national politics and media, and self-identification as worldly or sophisticated despite being uncultured.

Declension

declension of warszawka

	singular
nominative	warszawka
genitive	warszawki
dative	warszawce
accusative	warszawkę
instrumental	warszawką
locative	warszawce
vocative	warszawko