wariant
Polish
Etymology
Borrowed from French variante, from Old French variant, from Latin variāns, the present active participle of variō (“to change”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈva.rjant/
Audio (file) - Rhymes: -arjant
- Syllabification: wa‧riant
Noun
wariant m inan
- variant (something slightly different)
- (chess) variation (line of play that differs from the original)
- 2021 March 12, Garri Kasparow, Ostatni bastion umysłu, Insignis, →ISBN:
- To przygotowanie skupia się w większości na debiutach, czyli ustalonych ciągach posunięć, które rozpoczynają partię i noszą oryginalne nazwy, takie jak wariant smoczy obrony sycylijskiej albo obrona hetmańskoindyjska.
- This preparation mostly focuses on debuts, i.e. fixed sequences of moves that start the game and have original names, such as the Sicilian Defence, Dragon Variation or the Queen's Indian Defense.
-
Declension
Declension of wariant
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wariant | warianty |
genitive | wariantu | wariantów |
dative | wariantowi | wariantom |
accusative | wariant | warianty |
instrumental | wariantem | wariantami |
locative | wariancie | wariantach |
vocative | wariancie | warianty |
Derived terms
adjectives
- wariantowy
- wariantywny
Related terms
adverb
- wariantywnie
noun
- wariancja
Further reading
- wariant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wariant in Polish dictionaries at PWN