warhoofdig
Dutch
Etymology
From warhoofd + -ig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌʋɑrˈɦoːf.dəx/
Audio (file) - Hyphenation: war‧hoof‧dig
Adjective
warhoofdig (comparative warhoofdiger, superlative warhoofdigst)
- scatterbrained, muddled, confused
Inflection
| Inflection of warhoofdig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | warhoofdig | |||
| inflected | warhoofdige | |||
| comparative | warhoofdiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | warhoofdig | warhoofdiger | het warhoofdigst het warhoofdigste | |
| indefinite | m./f. sing. | warhoofdige | warhoofdigere | warhoofdigste |
| n. sing. | warhoofdig | warhoofdiger | warhoofdigste | |
| plural | warhoofdige | warhoofdigere | warhoofdigste | |
| definite | warhoofdige | warhoofdigere | warhoofdigste | |
| partitive | warhoofdigs | warhoofdigers | — | |
Derived terms
- warhoofdigheid