Want
See also: want, Wänt, wa'n't, and wan't
English
Proper noun
Want
- A personification of want.
Anagrams
- tawn
German
Etymology
From Middle Dutch want, gewant, from Old Dutch *giwant, from Proto-Germanic *gawandą, from the root of winden.
Pronunciation
- IPA(key): /vant/
- Rhymes: -ant
Noun
Want f or n (genitive Want or Wants, plural Wanten)
- (nautical) shroud
Declension
Declension of Want
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Want | die | Wanten |
genitive | einer | der | Want | der | Wanten |
dative | einer | der | Want | den | Wanten |
accusative | eine | die | Want | die | Wanten |
Declension of Want
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Want | die | Wanten |
genitive | eines | des | Wants | der | Wanten |
dative | einem | dem | Want | den | Wanten |
accusative | ein | das | Want | die | Wanten |
Derived terms
- Hofwant
- Oberwant
- Unterwant
Further reading
- Want in Duden online