avergonhar
Portuguese
Etymology
a- + vergonha (“shame”) + -ar
Verb
avergonhar (first-person singular present indicative avergonho, past participle avergonhado)
- to shame
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb avergonhar
Notes:[edit]
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | avergonhar | |||||
Personal | avergonhar | avergonhares | avergonhar | avergonharmos | avergonhardes | avergonharem |
Gerund | ||||||
avergonhando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | avergonhado | avergonhados | ||||
Feminine | avergonhada | avergonhadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | avergonho | avergonhas | avergonha | avergonhamos | avergonhais | avergonham |
Imperfect | avergonhava | avergonhavas | avergonhava | avergonhávamos | avergonháveis | avergonhavam |
Preterite | avergonhei | avergonhaste | avergonhou | avergonhamos avergonhámos | avergonhastes | avergonharam |
Pluperfect | avergonhara | avergonharas | avergonhara | avergonháramos | avergonháreis | avergonharam |
Future | avergonharei | avergonharás | avergonhará | avergonharemos | avergonhareis | avergonharão |
Conditional | ||||||
avergonharia | avergonharias | avergonharia | avergonharíamos | avergonharíeis | avergonhariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | avergonhe | avergonhes | avergonhe | avergonhemos | avergonheis | avergonhem |
Imperfect | avergonhasse | avergonhasses | avergonhasse | avergonhássemos | avergonhásseis | avergonhassem |
Future | avergonhar | avergonhares | avergonhar | avergonharmos | avergonhardes | avergonharem |
Imperative | ||||||
Affirmative | - | avergonha | avergonhe | avergonhemos | avergonhai | avergonhem |
Negative (não) | - | avergonhes | avergonhe | avergonhemos | avergonheis | avergonhem |
Synonyms
- (to shame): envergonhar
Derived terms
- desavergonhar