vǫttr
Old Norse
Alternative forms
- vantr, vattr
Etymology
From Proto-Germanic *wantuz.
Noun
vǫttr m (genitive vattar, dative vetti, plural vettir)
- glove, mitten
Declension
Declension of vǫttr (strong u-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vǫttr | vǫttrinn | vettir | vettirnir |
accusative | vǫtt | vǫttinn | vǫttu | vǫttuna |
dative | vetti | vettinum | vǫttum | vǫttunum |
genitive | vattar | vattarins | vatta | vattanna |
Descendants
- Icelandic: vöttur
- Faroese: vøttur
- Norwegian: vott, vante
- Old Swedish: wante, vanter, vatter
- Swedish: vante
- Danish: vante
- Elfdalian: ųott
- Jamtish: vott
- Westrobothnian: vɑnt
- → Middle English: want
- English: want