všimnout
Czech
Etymology
From všímat + -nout.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfʃɪmnou̯t]
Verb
všimnout pf (imperfective všímat)
- (reflexive with si) to notice (+ genitive case)
- Těch věcí jsem si ani nevšiml. ― I didn't even notice those things.
- Nevšimla jsem si výrazné změny. ― I did't notice any significant changes.
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | všimnu | všimneme | — | všimněme |
2nd person | všimneš | všimnete | všimni | všimněte |
3rd person | všimne | všimnou | — | — |
The verb všimnout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | všiml, všimnul | všimli, všimnuli | všimnut | všimnuti |
masculine inanimate | všimly, všimnuly | všimnuty | ||
feminine | všimla, všimnula | všimnuta | ||
neuter | všimlo, všimnulo | všimla, všimnula | všimnuto | všimnuta |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | všimnuv |
feminine + neuter singular | — | všimnuvši |
plural | — | všimnuvše |
Derived terms
- povšimnout
- všímavý
- všímavost
Further reading
- všimnouti si in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- všimnouti si in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- všimnout in Internetová jazyková příručka