vørður
See also: vörður
Faroese
Etymology
From Old Norse vǫrðr, from Proto-Germanic *warduz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvøːɹʊɹ/
- Rhymes: -øːɹʊɹ
- Homophone: vørur
Noun
vørður m (genitive singular varðar, plural vørðir)
- watchman, guard
Declension
| m25 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | varður | varðurin | varðir | varðirnir |
| Accusative | varð | varðin | varðir | varðirnar |
| Dative | varði | varðinum | varðum | varðunum |
| Genitive | vørðar | vørðarins | vørða | vørðanna |
Derived terms
- fangavørður
- marknavørður