vígja
Icelandic
Etymology
From Old Norse vígja and from Proto-Germanic *wīhijaną,
Pronunciation
- IPA(key): /ˈviːja/
- Rhymes: -iːja
- Homophone: vía
Verb
vígja (weak verb, third-person singular past indicative vígði, supine vígt)
- to consecrate, to set apart for a holy use; to dedicate to God
- to inaugurate
- to ordain, to make someone a priest, minister
Conjugation
vígja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að vígja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vígt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vígjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vígi | við vígjum | present (nútíð) | ég vígi | við vígjum |
þú vígir | þið vígið | þú vígir | þið vígið | ||
hann, hún, það vígir | þeir, þær, þau vígja | hann, hún, það vígi | þeir, þær, þau vígi | ||
past (þátíð) | ég vígði | við vígðum | past (þátíð) | ég vígði | við vígðum |
þú vígðir | þið vígðuð | þú vígðir | þið vígðuð | ||
hann, hún, það vígði | þeir, þær, þau vígðu | hann, hún, það vígði | þeir, þær, þau vígðu | ||
imperative (boðháttur) | víg (þú) | vígið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vígðu | vígiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vígjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að vígjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vígst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vígjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vígist | við vígjumst | present (nútíð) | ég vígist | við vígjumst |
þú vígist | þið vígist | þú vígist | þið vígist | ||
hann, hún, það vígist | þeir, þær, þau vígjast | hann, hún, það vígist | þeir, þær, þau vígist | ||
past (þátíð) | ég vígðist | við vígðumst | past (þátíð) | ég vígðist | við vígðumst |
þú vígðist | þið vígðust | þú vígðist | þið vígðust | ||
hann, hún, það vígðist | þeir, þær, þau vígðust | hann, hún, það vígðist | þeir, þær, þau vígðust | ||
imperative (boðháttur) | vígst (þú) | vígist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vígstu | vígisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vígður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vígður | vígð | vígt | vígðir | vígðar | vígð | |
accusative (þolfall) | vígðan | vígða | vígt | vígða | vígðar | vígð | |
dative (þágufall) | vígðum | vígðri | vígðu | vígðum | vígðum | vígðum | |
genitive (eignarfall) | vígðs | vígðrar | vígðs | vígðra | vígðra | vígðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vígði | vígða | vígða | vígðu | vígðu | vígðu | |
accusative (þolfall) | vígða | vígðu | vígða | vígðu | vígðu | vígðu | |
dative (þágufall) | vígða | vígðu | vígða | vígðu | vígðu | vígðu | |
genitive (eignarfall) | vígða | vígðu | vígða | vígðu | vígðu | vígðu |
Synonyms
- (consecrate): helga
- (inaugurate): taka í notkun, opna
Derived terms
- vígður