vátryggja
Icelandic
Verb
vátryggja (weak verb, third-person singular past indicative vátryggði, supine vátryggt)
- (transitive, with accusative) to insure
Conjugation
vátryggja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að vátryggja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vátryggt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vátryggjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vátryggi | við vátryggjum | present (nútíð) | ég vátryggi | við vátryggjum |
þú vátryggir | þið vátryggið | þú vátryggir | þið vátryggið | ||
hann, hún, það vátryggir | þeir, þær, þau vátryggja | hann, hún, það vátryggi | þeir, þær, þau vátryggi | ||
past (þátíð) | ég vátryggði | við vátryggðum | past (þátíð) | ég vátryggði | við vátryggðum |
þú vátryggðir | þið vátryggðuð | þú vátryggðir | þið vátryggðuð | ||
hann, hún, það vátryggði | þeir, þær, þau vátryggðu | hann, hún, það vátryggði | þeir, þær, þau vátryggðu | ||
imperative (boðháttur) | vátrygg (þú) | vátryggið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vátryggðu | vátryggiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vátryggjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að vátryggjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vátryggst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vátryggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vátryggist | við vátryggjumst | present (nútíð) | ég vátryggist | við vátryggjumst |
þú vátryggist | þið vátryggist | þú vátryggist | þið vátryggist | ||
hann, hún, það vátryggist | þeir, þær, þau vátryggjast | hann, hún, það vátryggist | þeir, þær, þau vátryggist | ||
past (þátíð) | ég vátryggðist | við vátryggðumst | past (þátíð) | ég vátryggðist | við vátryggðumst |
þú vátryggðist | þið vátryggðust | þú vátryggðist | þið vátryggðust | ||
hann, hún, það vátryggðist | þeir, þær, þau vátryggðust | hann, hún, það vátryggðist | þeir, þær, þau vátryggðust | ||
imperative (boðháttur) | vátryggst (þú) | vátryggist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vátryggstu | vátryggisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vátryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vátryggður | vátryggð | vátryggt | vátryggðir | vátryggðar | vátryggð | |
accusative (þolfall) | vátryggðan | vátryggða | vátryggt | vátryggða | vátryggðar | vátryggð | |
dative (þágufall) | vátryggðum | vátryggðri | vátryggðu | vátryggðum | vátryggðum | vátryggðum | |
genitive (eignarfall) | vátryggðs | vátryggðrar | vátryggðs | vátryggðra | vátryggðra | vátryggðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vátryggði | vátryggða | vátryggða | vátryggðu | vátryggðu | vátryggðu | |
accusative (þolfall) | vátryggða | vátryggðu | vátryggða | vátryggðu | vátryggðu | vátryggðu | |
dative (þágufall) | vátryggða | vátryggðu | vátryggða | vátryggðu | vátryggðu | vátryggðu | |
genitive (eignarfall) | vátryggða | vátryggðu | vátryggða | vátryggðu | vátryggðu | vátryggðu |
Derived terms
- vátrygging