vuistregel
Dutch
Etymology
From vuist (“fist”) + regel (“rule”), calque of German Faustregel.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvœy̯stˌreː.ɣəl/
Audio (file) - Hyphenation: vuist‧re‧gel
Noun
vuistregel m (plural vuistregels, diminutive vuistregeltje n)
- rule of thumb
References
- P.A.F. van Veen en N. van der Sijs, Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 1997.