vooronderstellen
Dutch
Etymology
From voor- (“pre-”) + onderstellen (“suppose”). Which is derived from onder- + stellen.
Verb
vooronderstellen
- to presuppose, presume
Inflection
| Inflection of vooronderstellen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vooronderstellen | |||
| past singular | vooronderstelde | |||
| past participle | voorondersteld | |||
| infinitive | vooronderstellen | |||
| gerund | vooronderstellen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vooronderstel | vooronderstelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | vooronderstelt | vooronderstelde | ||
| 2nd person sing. (u) | vooronderstelt | vooronderstelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | vooronderstelt | vooronderstelde | ||
| 3rd person singular | vooronderstelt | vooronderstelde | ||
| plural | vooronderstellen | vooronderstelden | ||
| subjunctive sing.1 | vooronderstelle | vooronderstelde | ||
| subjunctive plur.1 | vooronderstellen | vooronderstelden | ||
| imperative sing. | vooronderstel | |||
| imperative plur.1 | vooronderstelt | |||
| participles | vooronderstellend | voorondersteld | ||
| 1) Archaic. | ||||