voordringen
Dutch
Etymology
From voor + dringen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvoːrˌdrɪ.ŋə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: voor‧drin‧gen
Verb
voordringen
- (intransitive) to jump the queue, to cut in line
Inflection
| Inflection of voordringen (strong class 3, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voordringen | |||
| past singular | drong voor | |||
| past participle | voorgedrongen | |||
| infinitive | voordringen | |||
| gerund | voordringen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | dring voor | drong voor | voordring | voordrong |
| 2nd person sing. (jij) | dringt voor | drong voor | voordringt | voordrong |
| 2nd person sing. (u) | dringt voor | drong voor | voordringt | voordrong |
| 2nd person sing. (gij) | dringt voor | drongt voor | voordringt | voordrongt |
| 3rd person singular | dringt voor | drong voor | voordringt | voordrong |
| plural | dringen voor | drongen voor | voordringen | voordrongen |
| subjunctive sing.1 | dringe voor | dronge voor | voordringe | voordronge |
| subjunctive plur.1 | dringen voor | drongen voor | voordringen | voordrongen |
| imperative sing. | dring voor | |||
| imperative plur.1 | dringt voor | |||
| participles | voordringend | voorgedrongen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- voordringer