voorbinden
Dutch
Etymology
Compound of voor + binden.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvoːrˌbɪn.də(n)/
- Hyphenation: voor‧bin‧den
Verb
voorbinden
- (transitive) to fasten before someone or something
Inflection
| Inflection of voorbinden (strong class 3, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voorbinden | |||
| past singular | bond voor | |||
| past participle | voorgebonden | |||
| infinitive | voorbinden | |||
| gerund | voorbinden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bind voor | bond voor | voorbind | voorbond |
| 2nd person sing. (jij) | bindt voor | bond voor | voorbindt | voorbond |
| 2nd person sing. (u) | bindt voor | bond voor | voorbindt | voorbond |
| 2nd person sing. (gij) | bindt voor | bondt voor | voorbindt | voorbondt |
| 3rd person singular | bindt voor | bond voor | voorbindt | voorbond |
| plural | binden voor | bonden voor | voorbinden | voorbonden |
| subjunctive sing.1 | binde voor | bonde voor | voorbinde | voorbonde |
| subjunctive plur.1 | binden voor | bonden voor | voorbinden | voorbonden |
| imperative sing. | bind voor | |||
| imperative plur.1 | bindt voor | |||
| participles | voorbindend | voorgebonden | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- voorbinddildo