volkseigen
German
Etymology
Volk + eigen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɔlksˌʔaɪ̯ɡŋ̩/
Adjective
volkseigen (not comparable)
- popular (of the people)
Declension
Declension of volkseigen
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | er ist volkseigen | sie ist volkseigen | es ist volkseigen | sie sind volkseigen | |
strong declension (without article) | nominative | volkseigener | volkseigene | volkseigenes | volkseigene |
genitive | volkseigenen | volkseigener | volkseigenen | volkseigener | |
dative | volkseigenem | volkseigener | volkseigenem | volkseigenen | |
accusative | volkseigenen | volkseigene | volkseigenes | volkseigene | |
weak declension (with definite article) | nominative | der volkseigene | die volkseigene | das volkseigene | die volkseigenen |
genitive | des volkseigenen | der volkseigenen | des volkseigenen | der volkseigenen | |
dative | dem volkseigenen | der volkseigenen | dem volkseigenen | den volkseigenen | |
accusative | den volkseigenen | die volkseigene | das volkseigene | die volkseigenen | |
mixed declension (with indefinite article) | nominative | ein volkseigener | eine volkseigene | ein volkseigenes | (keine) volkseigenen |
genitive | eines volkseigenen | einer volkseigenen | eines volkseigenen | (keiner) volkseigenen | |
dative | einem volkseigenen | einer volkseigenen | einem volkseigenen | (keinen) volkseigenen | |
accusative | einen volkseigenen | eine volkseigene | ein volkseigenes | (keine) volkseigenen |