vola
See also: volá, volà, vôľa, and vøla
English
Noun
vola (plural volae)
- A velum of silica in some diatoms
- The hollow of the hand or foot.
Related terms
- volar
Anagrams
- Oval, oval
Catalan
Verb
vola
- third-person singular present indicative form of volar
- second-person singular imperative form of volar
Esperanto
Pronunciation
Audio (file)
Adjective
vola (accusative singular volan, plural volaj, accusative plural volajn)
- voluntary
Related terms
- vole (“voluntarily”)
- voli (“to want, wish”)
- volo (“volition; one's wish”)
Fijian
Noun
vola
- letter (of an alphabet)
French
Verb
vola
- third-person singular past historic of voler
Anagrams
- lova
Icelandic
Etymology
From Old Norse vála.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɔːla]
- Rhymes: -ɔːla
Verb
vola (weak verb, third-person singular past indicative volaði, supine volað)
- (intransitive) to blubber, to cry, to weep
- (intransitive) to whine, to wail
Conjugation
vola — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að vola | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | volað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | volandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég vola | við volum | present (nútíð) | ég voli | við volum |
| þú volar | þið volið | þú volir | þið volið | ||
| hann, hún, það volar | þeir, þær, þau vola | hann, hún, það voli | þeir, þær, þau voli | ||
| past (þátíð) | ég volaði | við voluðum | past (þátíð) | ég volaði | við voluðum |
| þú volaðir | þið voluðuð | þú volaðir | þið voluðuð | ||
| hann, hún, það volaði | þeir, þær, þau voluðu | hann, hún, það volaði | þeir, þær, þau voluðu | ||
| imperative (boðháttur) | vola (þú) | volið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| volaðu | voliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
volast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að volast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | volast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | volandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég volast | við volumst | present (nútíð) | ég volist | við volumst |
| þú volast | þið volist | þú volist | þið volist | ||
| hann, hún, það volast | þeir, þær, þau volast | hann, hún, það volist | þeir, þær, þau volist | ||
| past (þátíð) | ég volaðist | við voluðumst | past (þátíð) | ég volaðist | við voluðumst |
| þú volaðist | þið voluðust | þú volaðist | þið voluðust | ||
| hann, hún, það volaðist | þeir, þær, þau voluðust | hann, hún, það volaðist | þeir, þær, þau voluðust | ||
| imperative (boðháttur) | volast (þú) | volist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| volastu | volisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
volaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | volaður | voluð | volað | volaðir | volaðar | voluð | |
| accusative (þolfall) | volaðan | volaða | volað | volaða | volaðar | voluð | |
| dative (þágufall) | voluðum | volaðri | voluðu | voluðum | voluðum | voluðum | |
| genitive (eignarfall) | volaðs | volaðrar | volaðs | volaðra | volaðra | volaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | volaði | volaða | volaða | voluðu | voluðu | voluðu | |
| accusative (þolfall) | volaða | voluðu | volaða | voluðu | voluðu | voluðu | |
| dative (þágufall) | volaða | voluðu | volaða | voluðu | voluðu | voluðu | |
| genitive (eignarfall) | volaða | voluðu | volaða | voluðu | voluðu | voluðu | |
Related terms
- vol (“whining, wailing”)
- volaður (“miserable”)
- volæði (“misery”)
Interlingua
Verb
vola
- present of volar
- imperative of volar
Italian
Verb
vola
- third-person singular present of volare
- second-person singular imperative of volare
Anagrams
- lavo, lavò
Latin
Etymology 1
Perhaps from Proto-Italic *welā, from Proto-Indo-European *welH-os (“round”) (whence also Old Norse valr (“round”)), from *welH- (“to turn”).[1]
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈwo.la/, [ˈwɔ.ɫa]
Noun
vola f (genitive volae); first declension
- (anatomy) The palm of the hand or the sole of the foot; a volar surface.
- A footprint
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | vola | volae |
| Genitive | volae | volārum |
| Dative | volae | volīs |
| Accusative | volam | volās |
| Ablative | volā | volīs |
| Vocative | vola | volae |
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Verb
volā
- second-person singular present active imperative of volō
References
- vola in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vola in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- De Vaan, Michiel (2008), “vola”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 686
Slovak
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɔɫa/
Noun
vola
- genitive singular of vôl
Volapük
Noun
vola
- genitive singular of vol