viðvíkja
Faroese
Etymology
Composition of við (with) and víkja (to move, retreat)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈviːvʊitʃa]
Verb
viðvíkja
- to concern, to regard
Conjugation
Conjugation of viðvíkja
| v-36-2 | ||||
| infinitive | viðvíkja | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | viðvíkjandi | |||
| past participle a26/a5 | viðvikin/ viðvíktur | |||
| supine | viðvikið/ viðvíkt | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | viðvíki | viðvíkur/ viðvíkir | viðvíkur/ viðvíkir | viðvíkja |
| past | viðveik/ viðvíkti | viðveikst/ viðvíkti | viðveik/ viðvíkti | viðviku/ viðvíktu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | viðvíkj! | — | viðvíkjið! |