abulik
Polish
Etymology
From abulia + -ik. First attested in 1903.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈbu.lik/
Audio (file) - Rhymes: -ulik
- Syllabification: a‧bu‧lik
Noun
abulik m pers
- abulic (person afflicted with abulia)
Declension
Declension of abulik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | abulik | abulicy |
genitive | abulika | abulików |
dative | abulikowi | abulikom |
accusative | abulika | abulików |
instrumental | abulikiem | abulikami |
locative | abuliku | abulikach |
vocative | abuliku | abulicy |
Derived terms
adjective
- abuliczny
noun
- abulia
References
- abulik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- abulik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- abulik in Polish dictionaries at PWN