abuliczny
Polish
Etymology
From abulia + -iczny. First attested in 1896.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.buˈlit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: a‧bu‧licz‧ny
Adjective
abuliczny (not comparable)
- (relational, psychiatry) abulic (relating to, characterized by, or affected with abulia)
Declension
Declension of abuliczny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | abuliczny | abuliczne | abuliczna | abuliczni | abuliczne | ||
genitive | abulicznego | abulicznej | abulicznych | ||||
dative | abulicznemu | abulicznym | |||||
accusative | abulicznego | abuliczny | abuliczne | abuliczną | abulicznych | abuliczne | |
instrumental | abulicznym | abulicznymi | |||||
locative | abulicznej | abulicznych |
Related terms
nouns
- abulia
- abulik
References
- Jules Dallemagne (1896) Człowiek zwyrodniały, page 565
Further reading
- abuliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- abuliczny in Polish dictionaries at PWN
- abuliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego