vituperativ
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin vituperativus or French vitupératif.
Adjective
vituperativ m or n (feminine singular vituperativă, masculine plural vituperativi, feminine and neuter plural vituperative)
- vituperative
Declension
Declension of vituperativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | vituperativ | vituperativă | vituperativi | vituperative | ||
definite | vituperativul | vituperativa | vituperativii | vituperativele | |||
genitive/ dative | indefinite | vituperativ | vituperative | vituperativi | vituperative | ||
definite | vituperativului | vituperativei | vituperativilor | vituperativelor |