auðmýkja
Icelandic
Etymology
From auð- (“easily-”) + mýkja (“to soften”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈøyð.miːca/
Verb
auðmýkja (weak verb, third-person singular past indicative auðmýkti, supine auðmýkt)
- (transitive, with accusative) to humiliate
Conjugation
auðmýkja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að auðmýkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | auðmýkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | auðmýkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég auðmýki | við auðmýkjum | present (nútíð) | ég auðmýki | við auðmýkjum |
þú auðmýkir | þið auðmýkið | þú auðmýkir | þið auðmýkið | ||
hann, hún, það auðmýkir | þeir, þær, þau auðmýkja | hann, hún, það auðmýki | þeir, þær, þau auðmýki | ||
past (þátíð) | ég auðmýkti | við auðmýktum | past (þátíð) | ég auðmýkti | við auðmýktum |
þú auðmýktir | þið auðmýktuð | þú auðmýktir | þið auðmýktuð | ||
hann, hún, það auðmýkti | þeir, þær, þau auðmýktu | hann, hún, það auðmýkti | þeir, þær, þau auðmýktu | ||
imperative (boðháttur) | auðmýk (þú) | auðmýkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
auðmýktu | auðmýkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
auðmýkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að auðmýkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | auðmýkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | auðmýkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég auðmýkist | við auðmýkjumst | present (nútíð) | ég auðmýkist | við auðmýkjumst |
þú auðmýkist | þið auðmýkist | þú auðmýkist | þið auðmýkist | ||
hann, hún, það auðmýkist | þeir, þær, þau auðmýkjast | hann, hún, það auðmýkist | þeir, þær, þau auðmýkist | ||
past (þátíð) | ég auðmýktist | við auðmýktumst | past (þátíð) | ég auðmýktist | við auðmýktumst |
þú auðmýktist | þið auðmýktust | þú auðmýktist | þið auðmýktust | ||
hann, hún, það auðmýktist | þeir, þær, þau auðmýktust | hann, hún, það auðmýktist | þeir, þær, þau auðmýktust | ||
imperative (boðháttur) | auðmýkst (þú) | auðmýkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
auðmýkstu | auðmýkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
auðmýktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | auðmýktur | auðmýkt | auðmýkt | auðmýktir | auðmýktar | auðmýkt | |
accusative (þolfall) | auðmýktan | auðmýkta | auðmýkt | auðmýkta | auðmýktar | auðmýkt | |
dative (þágufall) | auðmýktum | auðmýktri | auðmýktu | auðmýktum | auðmýktum | auðmýktum | |
genitive (eignarfall) | auðmýkts | auðmýktrar | auðmýkts | auðmýktra | auðmýktra | auðmýktra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | auðmýkti | auðmýkta | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu | |
accusative (þolfall) | auðmýkta | auðmýktu | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu | |
dative (þágufall) | auðmýkta | auðmýktu | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu | |
genitive (eignarfall) | auðmýkta | auðmýktu | auðmýkta | auðmýktu | auðmýktu | auðmýktu |
Synonyms
- (to humiliate): niðurlægja, lítillækka
Derived terms
- auðmýking (“humiliation”)
- auðmýkandi (“humiliating”)
Related terms
- auðmjúkur (“humble”)
- auðmýkt (“humility”)