vitringr
Old Norse
Etymology
From vitr + -ingr.
Noun
vitringr m
- wise man, sage
Declension
Declension of vitringr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vitringr | vitringrinn | vitringar | vitringarnir |
accusative | vitring | vitringinn | vitringa | vitringana |
dative | vitringi | vitringinum | vitringum | vitringunum |
genitive | vitrings | vitringsins | vitringa | vitringanna |
References
- vitringr in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press