vitja
Faroese
Pronunciation
IPA(key): /ˈviːt͡ʃa/
Verb
vitja (third person singular past indicative vitjaði, third person plural past indicative vitjaðu, supine vitjað)
- to visit
Conjugation
Conjugation of vitja (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | vitja | |
supine | vitjað | |
participle (a6)1 | vitjandi | vitjaður |
present | past | |
first singular | vitji | vitjaði |
second singular | vitjar | vitjaði |
third singular | vitjar | vitjaði |
plural | vitja | vitjaðu |
imperative | ||
singular | vitja! | |
plural | vitjið! | |
1Only the past participle being declined. |
Finnish
Etymology
Borrowed from Old Norse viðja. Doublet of vitsa.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋitjɑ/, [ˈʋit̪jɑ]
- Rhymes: -itjɑ
- Syllabification(key): vit‧ja
Noun
vitja
- (usually in the plural) chain
- Synonym: ketju
- ponyfoot (any plant of the genus Dichondra)
Declension
Inflection of vitja (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | vitja | vitjat | |
genitive | vitjan | vitjojen | |
partitive | vitjaa | vitjoja | |
illative | vitjaan | vitjoihin | |
singular | plural | ||
nominative | vitja | vitjat | |
accusative | nom. | vitja | vitjat |
gen. | vitjan | ||
genitive | vitjan | vitjojen vitjainrare | |
partitive | vitjaa | vitjoja | |
inessive | vitjassa | vitjoissa | |
elative | vitjasta | vitjoista | |
illative | vitjaan | vitjoihin | |
adessive | vitjalla | vitjoilla | |
ablative | vitjalta | vitjoilta | |
allative | vitjalle | vitjoille | |
essive | vitjana | vitjoina | |
translative | vitjaksi | vitjoiksi | |
instructive | — | vitjoin | |
abessive | vitjatta | vitjoitta | |
comitative | — | vitjoineen |
Possessive forms of vitja (type kala) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | vitjani | vitjamme |
2nd person | vitjasi | vitjanne |
3rd person | vitjansa |
Icelandic
Verb
vitja (weak verb, third-person singular past indicative vitjaði, supine vitjað)
- (with genitive) to visit
Conjugation
vitja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að vitja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vitjað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vitjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vitja | við vitjum | present (nútíð) | ég vitji | við vitjum |
þú vitjar | þið vitjið | þú vitjir | þið vitjið | ||
hann, hún, það vitjar | þeir, þær, þau vitja | hann, hún, það vitji | þeir, þær, þau vitji | ||
past (þátíð) | ég vitjaði | við vitjuðum | past (þátíð) | ég vitjaði | við vitjuðum |
þú vitjaðir | þið vitjuðuð | þú vitjaðir | þið vitjuðuð | ||
hann, hún, það vitjaði | þeir, þær, þau vitjuðu | hann, hún, það vitjaði | þeir, þær, þau vitjuðu | ||
imperative (boðháttur) | vitja (þú) | vitjið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vitjaðu | vitjiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vitjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að vitjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vitjast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vitjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vitjast | við vitjumst | present (nútíð) | ég vitjist | við vitjumst |
þú vitjast | þið vitjist | þú vitjist | þið vitjist | ||
hann, hún, það vitjast | þeir, þær, þau vitjast | hann, hún, það vitjist | þeir, þær, þau vitjist | ||
past (þátíð) | ég vitjaðist | við vitjuðumst | past (þátíð) | ég vitjaðist | við vitjuðumst |
þú vitjaðist | þið vitjuðust | þú vitjaðist | þið vitjuðust | ||
hann, hún, það vitjaðist | þeir, þær, þau vitjuðust | hann, hún, það vitjaðist | þeir, þær, þau vitjuðust | ||
imperative (boðháttur) | vitjast (þú) | vitjist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vitjastu | vitjisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vitjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vitjaður | vitjuð | vitjað | vitjaðir | vitjaðar | vitjuð | |
accusative (þolfall) | vitjaðan | vitjaða | vitjað | vitjaða | vitjaðar | vitjuð | |
dative (þágufall) | vitjuðum | vitjaðri | vitjuðu | vitjuðum | vitjuðum | vitjuðum | |
genitive (eignarfall) | vitjaðs | vitjaðrar | vitjaðs | vitjaðra | vitjaðra | vitjaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vitjaði | vitjaða | vitjaða | vitjuðu | vitjuðu | vitjuðu | |
accusative (þolfall) | vitjaða | vitjuðu | vitjaða | vitjuðu | vitjuðu | vitjuðu | |
dative (þágufall) | vitjaða | vitjuðu | vitjaða | vitjuðu | vitjuðu | vitjuðu | |
genitive (eignarfall) | vitjaða | vitjuðu | vitjaða | vitjuðu | vitjuðu | vitjuðu |
Derived terms
- vitja nafns
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
- vitje
Etymology
From Old Norse vitja.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋiça/
Verb
vitja (present tense vitjar, past tense vitja, past participle vitja, passive infinitive vitjast, present participle vitjande, imperative vitja/vitj)
- to visit
- Når skal du vitja oss?
- When will you visit us?
Synonyms
- besøkja, besøkje
Related terms
- vitjing
References
- “vitja” in The Nynorsk Dictionary.