auxilior
Latin
Alternative forms
- (active form) auxiliō
Etymology
From auxilium (“help, aid”) + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /au̯kˈsi.li.or/, [au̯kˈsɪ.li.ɔr]
Verb
auxilior (present infinitive auxiliārī, perfect active auxiliātus sum); first conjugation, deponent
- I help, aid, assist; I am useful.
- I relieve, heal, cure.
Inflection
Conjugation of auxilior (first conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | auxilior | auxiliāris, auxiliāre | auxiliātur | auxiliāmur | auxiliāminī | auxiliantur |
imperfect | auxiliābar | auxiliābāris, auxiliābāre | auxiliābātur | auxiliābāmur | auxiliābāminī | auxiliābantur | |
future | auxiliābor | auxiliāberis, auxiliābere | auxiliābitur | auxiliābimur | auxiliābiminī | auxiliābuntur | |
perfect | auxiliātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | auxiliātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | auxiliātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | auxilier | auxiliēris, auxiliēre | auxiliētur | auxiliēmur | auxiliēminī | auxilientur |
imperfect | auxiliārer | auxiliārēris, auxiliārēre | auxiliārētur | auxiliārēmur | auxiliārēminī | auxiliārentur | |
perfect | auxiliātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | auxiliātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | auxiliāre | — | — | auxiliāminī | — |
future | — | auxiliātor | auxiliātor | — | — | auxiliantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | auxiliārī, auxiliārier1 | auxiliātus esse | auxiliātūrus esse | — | — | — | |
participles | auxiliāns | auxiliātus | auxiliātūrus | — | — | auxiliandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
auxiliārī, auxiliārier1 | auxiliandī | auxiliandō | auxiliandum | auxiliātum | auxiliātū |
1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested for this verb.
Synonyms
- (help): adiuvō
Derived terms
- auxiliābundus
- auxiliātiō
- auxiliātor
- auxiliātus
Related terms
- auxiliāris
- auxiliārius
- auxiliātrīx
References
- auxilior in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- auxilior in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- auxilior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette