virág
Hungarian
Etymology
Same as világ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈviraːɡ]
Audio (file) - Hyphenation: vi‧rág
Noun
virág (plural virágok)
- flower
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | virág | virágok |
accusative | virágot | virágokat |
dative | virágnak | virágoknak |
instrumental | virággal | virágokkal |
causal-final | virágért | virágokért |
translative | virággá | virágokká |
terminative | virágig | virágokig |
essive-formal | virágként | virágokként |
essive-modal | — | — |
inessive | virágban | virágokban |
superessive | virágon | virágokon |
adessive | virágnál | virágoknál |
illative | virágba | virágokba |
sublative | virágra | virágokra |
allative | virághoz | virágokhoz |
elative | virágból | virágokból |
delative | virágról | virágokról |
ablative | virágtól | virágoktól |
Possessive forms of virág | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | virágom | virágaim |
2nd person sing. | virágod | virágaid |
3rd person sing. | virága | virágai |
1st person plural | virágunk | virágaink |
2nd person plural | virágotok | virágaitok |
3rd person plural | viráguk | virágaik |
Derived terms
- virágos
- virágú
- virágzat
- virágzik
Compound words
- búzavirág
- gyöngyvirág
- gyűszűvirág
- harangvirág
- hóvirág
- kelvirág
- nebáncsvirág
- orgonavirág
- virágágy
- virágárus
- virágcserép
- virágcsokor
- virághagyma