viridiflorus
Latin
Etymology
New Latin; from viridis (“fresh green”) + flōs (“flower”), changed to first and second declension.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /u̯i.ri.diˈfloː.rus/, [u̯ɪrɪd̪ɪˈfɫ̪oːrʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /vi.ri.diˈflo.rus/, [virid̪iˈflɔːrus]
Adjective
viridiflōrus (feminine viridiflōra, neuter viridiflōrum); first/second-declension adjective
- (New Latin) having green flowers
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | viridiflōrus | viridiflōra | viridiflōrum | viridiflōrī | viridiflōrae | viridiflōra | |
Genitive | viridiflōrī | viridiflōrae | viridiflōrī | viridiflōrōrum | viridiflōrārum | viridiflōrōrum | |
Dative | viridiflōrō | viridiflōrō | viridiflōrīs | ||||
Accusative | viridiflōrum | viridiflōram | viridiflōrum | viridiflōrōs | viridiflōrās | viridiflōra | |
Ablative | viridiflōrō | viridiflōrā | viridiflōrō | viridiflōrīs | |||
Vocative | viridiflōre | viridiflōra | viridiflōrum | viridiflōrī | viridiflōrae | viridiflōra |