viranhaku
Finnish
Etymology
viran + haku
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋirɑnˌhɑku/, [ˈʋirɑnˌhɑku]
- Rhymes: -ɑku
- Syllabification: vi‧ran‧ha‧ku
Noun
viranhaku
- seeking for office, bidding for office
Declension
Inflection of viranhaku (Kotus type 1*D/valo, k- gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | viranhaku | viranhaut | |
genitive | viranhaun | viranhakujen | |
partitive | viranhakua | viranhakuja | |
illative | viranhakuun | viranhakuihin | |
singular | plural | ||
nominative | viranhaku | viranhaut | |
accusative | nom. | viranhaku | viranhaut |
gen. | viranhaun | ||
genitive | viranhaun | viranhakujen | |
partitive | viranhakua | viranhakuja | |
inessive | viranhaussa | viranhauissa | |
elative | viranhausta | viranhauista | |
illative | viranhakuun | viranhakuihin | |
adessive | viranhaulla | viranhauilla | |
ablative | viranhaulta | viranhauilta | |
allative | viranhaulle | viranhauille | |
essive | viranhakuna | viranhakuina | |
translative | viranhauksi | viranhauiksi | |
instructive | — | viranhauin | |
abessive | viranhautta | viranhauitta | |
comitative | — | viranhakuineen |
Possessive forms of viranhaku (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | viranhakuni | viranhakumme |
2nd person | viranhakusi | viranhakunne |
3rd person | viranhakunsa |