autotroficzny
Polish
Etymology
From autotrofia + -iczny. First attested in 1918.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /aw.tɔ.trɔˈfit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: au‧to‧tro‧ficz‧ny
Adjective
autotroficzny (not comparable)
- (relational, biology) autotrophic
- Synonym: samożywny
Declension
Declension of autotroficzny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | autotroficzny | autotroficzne | autotroficzna | autotroficzni | autotroficzne | ||
| genitive | autotroficznego | autotroficznej | autotroficznych | ||||
| dative | autotroficznemu | autotroficznym | |||||
| accusative | autotroficznego | autotroficzny | autotroficzne | autotroficzną | autotroficznych | autotroficzne | |
| instrumental | autotroficznym | autotroficznymi | |||||
| locative | autotroficznej | autotroficznych | |||||
Related terms
nouns
- autotrof
- autotrofia
- autotrofizm
References
- Sprawozdania z czynności i posiedzeń, volume 22-24, Nakładem Polskiej akademii umiejętności, 1918, page 11:
- Atoli już pierwsze doświadczenia i spostrzeżenia nasunęły wątpliwość, czy bakterje nitryfikacyjne są istotnie odrębnemi i samoistnemi organizmami o charakterze wybitnie autotroficznym, za jakie je dzisiejsza nauka uważa; a wątpliwości te wzrastały w miarę gromadzenia się coraz to nowych faktów i spostrzeżeń, które przeciwko odrębności i samoistności ich przemawiały tak dalece, że już w pracy swojej p. t.
- autotroficzny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- autotroficzny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autotroficzny in Polish dictionaries at PWN