vinguttaminen
Finnish
Etymology
vinguttaa + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋiŋːutːɑminen/, [ˈʋiŋːut̪ːɑˌmine̞n]
- Rhymes: -inen
- Syllabification: vin‧gut‧ta‧mi‧nen
Noun
vinguttaminen
- making (something) squeak
- (colloquial) using heavily
Declension
Inflection of vinguttaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | vinguttaminen | vinguttamiset | |
genitive | vinguttamisen | vinguttamisten vinguttamisien | |
partitive | vinguttamista | vinguttamisia | |
illative | vinguttamiseen | vinguttamisiin | |
singular | plural | ||
nominative | vinguttaminen | vinguttamiset | |
accusative | nom. | vinguttaminen | vinguttamiset |
gen. | vinguttamisen | ||
genitive | vinguttamisen | vinguttamisten vinguttamisien | |
partitive | vinguttamista | vinguttamisia | |
inessive | vinguttamisessa | vinguttamisissa | |
elative | vinguttamisesta | vinguttamisista | |
illative | vinguttamiseen | vinguttamisiin | |
adessive | vinguttamisella | vinguttamisilla | |
ablative | vinguttamiselta | vinguttamisilta | |
allative | vinguttamiselle | vinguttamisille | |
essive | vinguttamisena | vinguttamisina | |
translative | vinguttamiseksi | vinguttamisiksi | |
instructive | — | vinguttamisin | |
abessive | vinguttamisetta | vinguttamisitta | |
comitative | — | vinguttamisineen |
Possessive forms of vinguttaminen (type nainen) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | vinguttamiseni | vinguttamisemme |
2nd person | vinguttamisesi | vinguttamisenne |
3rd person | vinguttamisensa |
Verb
vinguttaminen
- nominative of fourth infinitive of vinguttaa