vingull
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈviŋkʏtl/
- Rhymes: -iŋkʏtl
Noun
vingull m (genitive singular vinguls, nominative plural vinglar)
- fescue (grass)
Declension
declension of vingull
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vingull | vingullinn | vinglar | vinglarnir |
accusative | vingul | vingulinn | vingla | vinglana |
dative | vingli | vinglinum | vinglum | vinglunum |
genitive | vinguls | vingulsins | vingla | vinglanna |
Derived terms
- blávingull (“viviparous fescue”)
- rauðvingull (“red fescue”)
- sauðvingull (“sheep's fescue”)
- túnvingull (“Arctic fescue”)
Old Norse
Noun
vingull m (genitive vinguls, plural vinglar)
- a horse's male organ
Declension
Declension of vingull (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vingull | vingullinn | vinglar | vinglarnir |
accusative | vingul | vingulinn | vingla | vinglana |
dative | vingli | vinglinum | um | unum |
genitive | vinguls | vingulsins | vingla | vinglanna |
References
- vingull in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press