vinen
See also: viněn
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɪnɛn]
- Hyphenation: vi‧nen
Adjective
vinen
- predicative form of vinný — guilty
Declension
Declension of vinen
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | vinen | vinen | vinna | vinno |
genitive | — | — | — | — |
dative | — | — | — | — |
accusative | — | — | — | — |
locative | — | — | — | — |
instrumental | — | — | — | — |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | vinni | vinny | vinny | vinna |
genitive | — | — | — | — |
dative | — | — | — | — |
accusative | — | — | — | — |
locative | — | — | — | — |
instrumental | — | — | — | — |
Antonyms
- nevinen m
Danish
Noun
vinen c
- definite singular of vin
Middle English
Noun
vinen
- (Early Middle English) plural of vine
Norwegian Bokmål
Noun
vinen m
- definite singular of vin
Norwegian Nynorsk
Noun
vinen m
- definite singular of vin
Zazaki
Verb
vinen
- to see
- to look