vieruț
Romanian
Etymology
From vier + -uț.
Noun
vieruț m (uncountable)
- Diminutive of vier
Declension
declension of vieruț (singular only)
singular | ||
---|---|---|
m gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) vieruț | vieruțul |
genitive/dative | (unui) vieruț | vieruțului |
vocative | vieruțule |