victum
Latin
Etymology 1
Derived from vincō (“to conquer”).
Verb
victum
- accusative supine of vincō
Participle
vīctum
- nominative neuter singular of vīctus
- accusative masculine singular of vīctus
- accusative neuter singular of vīctus
- vocative neuter singular of vīctus
Etymology 2
Derived from vīvō (“to live”).
Verb
vīctum
- accusative supine of vīvō
Participle
vīctum (indeclinable)
- perfect passive participle of vīvō