viceregnum
Latin
Noun
vicerēgnum n (genitive vicerēgnī); second declension
- viceroyalty
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vicerēgnum | vicerēgna |
Genitive | vicerēgnī | vicerēgnōrum |
Dative | vicerēgnō | vicerēgnīs |
Accusative | vicerēgnum | vicerēgna |
Ablative | vicerēgnō | vicerēgnīs |
Vocative | vicerēgnum | vicerēgna |
Related terms
- rēgnum